Verwilderde huiskat
Het gebeurt vaak dat wilde katten of zwerfkatten overlast bezorgen rondom ons huis. Ze verscheuren afval, vallen onze huisdieren lastig en maken de buurt onveilig. Het zijn hoofdzakelijk huiskatten die weggelopen of uitgezet zijn (zwerfkatten). Soms zijn ze in het wild geboren en leven in groepen tot wel 25 katten (verwilderde katten). Ze leerden zich redden in 'het wild' en zijn op zoek naar voedsel of een schuilplaats, die ze dan vaak aangeboden krijgen. Dit is fout, op deze manier werken wij het probleem in de hand. Het creëert onhygiënische en onveilige situaties. De katten kunnen ziekten en vlooien of mijten overdragen.
Het beste is om de kat te vangen en deze naar het asiel te brengen of beroep te doen op een professionele faunaspecialist die deze taak voor u overneemt. In het asiel zal de kat behandeld worden tegen parasieten en ziekten, gesteriliseerd en gevoederd worden en afhankelijk van de stad, opnieuw uitgezet worden (verwilderde katten) of een thuis krijgen (zwerfkatten). De steden proberen op deze manier het wilde kattenprobleem in te perken.
De verwilderde kat is geen inheemse diersoort, en derhalve niet beschermd door de Wet Natuurbescherming. Dat wil echter niet zeggen, dat verwilderde katten op allerlei manieren gevangen en/of verjaagd mogen worden. Ook de Dierenwelzijnswet is van toepassing.
Europese wilde kat
Sinds eind 2012 werkt de Europese wilde kat aan een kleine opmars. Voordien was ze het slachtoffer van plezierjacht maar ook omdat ze schade zou toebrengen aan gevogelte (fazanten, patrijzen,...). De jacht en ontbossing van hun territorium zorgden ervoor dat de wilde kat niet meer voorkwam. Nu de wilde kat een beschermde diersoort is volgens de Wet Natuurbescherming, nemen de aantallen langzaam terug toe. Ze leeft in de licht heuvelachtige gebieden en natuurlijke bossen.
De wilde kat valt gemakkelijk te verwarren met enkele huiskatten zoals bv. de Cyperse kat. De belangrijkste uiterlijke verschillen zijn haar forse bouw en de staart. De staart van de wilde kat is veel dikker, bevat zwarte ringen en eindigt in een dikke zwarte punt. De vacht van de wilde kat is langer en dikker, op de rug loopt er een dikke zwarte streep van schouder tot staartbeen en haar neus is vleeskleurig.
De wilde kat vormt geen bedreiging voor ons: ze is vooral 's nachts actief, schuw van aard en niet uit op huisvuil of een nestplaats in onze woningen.
Verwilderde katten vangen of verjagen
Wanneer u beslist het kattenprobleem aan te pakken, zoek dan uit of u te maken hebt met een zwerfkat of een verwilderde kat. Die laatste benadert u namelijk best niet zelf, ze zal uithalen en stevig bijten. Hierbij bestaat het risico dat u een besmettelijke ziekte of vlooien overkrijgt. Voor de verwilderde katten schakelt u best een ervaren faunaspecialist in.
Preventie en beheer
- Door afval alleen in afsluitbare vuilnisbakken te deponeren, wordt voorkomen dat verwilderde katten de vuilniszakken en –bakken plunderen. Ook wordt de omgeving door de afname van voedsel minder aantrekkelijk voor de kat.
- Maar de beste manier om overlast door verwilderde katten te bestrijden, is door aanwezige katten te vangen (met behulp van vangkooien) en te steriliseren. Hierna kunnen ze worden teruggeplaatst, zodat hun omgeving niet wordt ingenomen door andere, niet-gesteriliseerde katten.
FAQ - Vaak gestelde vragen
Kunnen gevangen verwilderde katten herplaatst worden?
In plaats van sterilisatie en terugplaatsing is het in principe ook mogelijk om de dieren over te brengen naar een opvangadres. Helaas zitten veel opvangcentra en asiels niet te wachten op verwilderde katten, omdat deze meestal niet herplaatsbaar zijn als huisdier. De katten zijn immers opgegroeid in het wild en geen mensen gewend.